Ten inwestor NIGDY nie miał stratnego roku. Poznaj Stanleya Druckenmillera

Każdy zna Warrena Buffetta. Ale jest wielu mniej znanych inwestorów, którzy mogą pochwalić się podobnymi wynikami. Wśród nich jest Stanley Druckenmiller, który zdołał zwrócić średnio ponad 30% rocznie i nigdy nie miał roku stratnego.

Wielu inwestorów staje się sławnych dzięki swoim wynikom, zabawnym prognozom lub po prostu dlatego, że są głośni i bardzo widoczni. Ale jest mnóstwo inwestorów, którzy nie są tak widoczni, ale osiągają takie same (jeśli nie lepsze) wyniki niż te znane nazwiska. I właśnie w tej grupie można umieścić Stanleya Druckenmillera.

Druckenmiller rozpoczął pracę w 1977 roku jako szeregowy pracownik. Ale już w 1981 roku założył własną firmę, Duquesne Capital Management.

W 1986 roku został mianowany szefem Funduszu Dreyfusa. W ramach umowy z Dreyfusem, zachował on zarządzanie Duquesne. W 1988 roku został zwerbowany przez George'a Sorosa do objęcia stanowiska w znanym na całym świecie funduszu Quantum. On i Soros zasłynęli legendarnym wyczynem z psem i kucykiem - "złamali" Bank Anglii . W 1992 roku, w wydarzeniu znanym jako Czarna Środa, dokonali oni shortowania brytyjskiego funta szterlinga i podobno zarobili ponad 1 miliard dolarów. Wyliczyli, że Bank Anglii nie ma wystarczających rezerw walutowych. W 2000 roku Soros odszedł po poniesieniu dużych strat na akcjach technologicznych. Od tego czasu jest w pełni skoncentrowany na Duquesne Capital.

https://www.youtube.com/watch?v=ELlmZ7WAMgU

W 2010 roku zdecydował się zamknąć fundusz, ponieważ, według jego słów, nie można było dłużej wytrzymać presji na wyniki przy tak ogromnym kapitale. W rzeczywistości, Duquesne Capital Management miał średnią roczną stopę zwrotu w wysokości 30% bez jednego roku straty. U szczytu swojej kariery zarządzał ponad 12 mld dolarów aktywów w samym tylko swoim funduszu hedgingowym.

18 sierpnia 2010 roku Druckenmiller ogłosił klientom, że zwraca ich pieniądze i kończy 30-letnią kadencję w firmie, powołując się na "wysokie żniwo emocjonalne" za niespełnienie własnych oczekiwań." Zwrócił uwagę, że nie jest łatwo osiągać duże zyski przy operowaniu bardzo dużymi sumami pieniędzy. Wolałabym nie wiedzieć, jakie były jego wewnętrzne oczekiwania, kiedy nawet tak niesamowite wyniki nie wystarczały 🫣

https://www.youtube.com/watch?v=BtMNls7O3FY

Czarna Środa

Oprócz wyników długoterminowych zasłynął przede wszystkim z jednej rzeczy - shortowania BofE z Sorosem. I to zadziałało.

W latach 1990-92 Anglia wsparła swoją walutę miliardami dolarów, aby utrzymać ją na powierzchni. Traderzy walutowi na całym świecie zaczęli już skracać kurs funta brytyjskiego, a Bank musiał ciągle skupować go z rynku, aby zwiększyć jego wartość.

Wiele osób widziało, że to nadchodzi, ale nikt inny nie wkroczył do akcji. Było kilka powodów, dla których nikt inny nie odważył się na tak drastyczny krok. Po pierwsze, obowiązywała złota finansowa zasada: nie walcz z Fedem. Niewielu ludzi w historii miało odwagę zmierzyć się z wielką siłą rządową, jaką jest Fed, i wygrać. George Soros i Stanley Druckenmiller rozbili Bank Anglii, brytyjski odpowiednik banku narodowego . Nikt inny nie miał tyle sprytu - lub, można powiedzieć, chciwości - by spróbować takiego ruchu.

Jak doszło do tak złej sytuacji w Wielkiej Brytanii? Wydarzeniem, a raczej osobą, która uruchomiła tę lawinę był prezes Bundesbanku Helmut Schlesinger. 15 września 1992 roku udzielił wywiadu dla Wall Street Journal i niemieckiej gazety Handelsblatt. Stwierdził on, że waluty europejskie wymagają ujednolicenia i przedstawił pomysł dewaluacji. W ocenie Schlesingera funt był zbyt silny w stosunku do marki deutsche.

Te komentarze doprowadziły do powstania Czarnej Środy. Nasi dwaj wspomniani inwestorzy czekali na odpowiedni moment i on nadszedł. Nadszedł czas, aby uderzyć. Po wystąpieniu Schlesingera rząd brytyjski wiedział, że jeśli funt nie ulegnie dewaluacji, to prawdopodobnie pozostanie w dolnej granicy przedziału 6%. Gdyby jednak doszło do dewaluacji waluty, jej wartość gwałtownie by spadła. Rząd planował kupić duże ilości funtów, aby ponownie podnieść wartość waluty. W końcu ten plan się nie powiódł.

15 września Soros rozpoczął agresywne shortowanie funta brytyjskiego. Kiedy mówię "shorting", mam na myśli to, że sprzedawał funty, przeliczając je na inne waluty i zgadzając się na ponowne przeliczenie ich później. Spowodowało to drastyczny spadek wartości funta.

16 września, zaraz po otwarciu giełdy, Bank Anglii rozpoczął skupowanie swojej waluty, próbując zniechęcić niedźwiedzich handlarzy walutą. Soros jednak rozbił funta, gdy tylko ten podniósł się choćby odrobinę. Bank interweniował dwukrotnie przed godziną 8:30, za każdym razem bezskutecznie kupując ogromne ilości funta szterlinga.

Walka trwała do rana. Bank podniósł stopy procentowe do 10%, potem 12% i wreszcie 15%, by skusić inwestorów do kupowania funtów. Nic nie działało. Wartość waluty spadła o 9,5%, ponieważ Soros i Bank Anglii kontynuowali walkę przez cały dzień. W końcu wygrał tę bitwę. Jego sprytna taktyka przyniosła mu zysk w wysokości ponad 1 miliarda dolarów.

https://www.youtube.com/watch?v=LJlXwF7ap7I

Jeśli podobają Ci się moje artykuły i wywiady, zapraszam do wrzucenia follow. Dzięki! 🔥

Disclaimer: To nie jest w żaden sposób rekomendacja inwestycyjna. To jest wyłącznie moje podsumowanie i analiza oparta na danych z internetu i innych źródeł. Inwestowanie na rynkach finansowych jest ryzykowne i każdy powinien inwestować w oparciu o własne decyzje. Jestem tylko amatorem dzielącym się swoimi opiniami.